Het verhaal
Zoals je in mijn eerste deel kan zien heb ik deze mini al 5
jaar eerder eens onder handen genomen.
Jammergenoeg had ik toen nog niet zo veel verstand van mini's en wist ik ook
niet waar ik overal
op moest letten. Ook was immitatie plaatwerk al goed genoeg voor mijn
schatje. Na bijna een jaar
kwam ik daar al van terug, er zaten hier en daar al blazen en vooral
op de voorschermen
zag je
het roestmonster zijn gang gaan onder de lak door. Toendertijd zat er een
klein roestplekje op de
paravan en ik dacht dat wel ff met polyester op te lossen. Maar met
verloop van tijd werd dat een
gat. Aangezien zij op de a-panelen na 2 jaar ook al hevige blazen
vertoonde heb ik het maar gelaten
voor wat het was en er dagelijks mee gereden. Want betrouwbaar dat was ze
zeker!! Elke dag naar
mijn werk (Mini Centre Huissen) zonder klagen, elke meeting zonder
problemen, alle puzzel ritten
tot het eind. Technisch heb ik het wagentje altijd netjes bijgehouden,
alleen het optische gedeelte
werd met de tijd een beetje verwaarloost. Van A naar B en weer terug..
Nu ruim 5 jaar later heb ik hier toch wel een
beetje spijt van gehad. Mijn minitje zag er niet meer
uit. En mede omdat zij het laatste jaar zielloos voor de deur heeft stilgestaan,
is de carrossrie er hard
op achteruit gegaan en er moest dan ook snel wat gaan gebeuren. Het
1000cc blokje was ik moe
en haar uitstraling had het dieptepunt bereikt. Ondanks dat iedereen riep
dat ik 'dat ding' naar de
sloop moest brengen, heb ik der steeds gehouden met de plannen om er nog
eens wat van te maken
maar, dan op de goede manier! (Oude liefde roest niet zeggen
ze... haha echt wel!)
Tot op een dag dat ik bij een kennis (oud
ijzerboer) kwam voor een gebruikte accu.
"Loop eens mee, ik moet je wat laten zien!", zei hij en hij loodste
naar een pas gekochte Austin Metro.
Hij tilde het kapje op en zei met een glimlach, "Dit past in jouw
mini!". Had ie waarempel zomaar een
Metrootje met een 1300 en net 55.000 km op de klok. "150 euro
mag je hem hebben!"
Ik zei dat ik eigelijk alleen maar voor een accu kwam en mijn geldschip
bij china was blijven steken.
Na wat ouwehoeren en nog een paar keer met de prijs gezakt te zijn, mocht
ik hem voor 80 euro
meenemen, kreeg ik een goeie accu erbij en het hele voorterrein mocht ik
kaal slopen. Hier hield ik
een mooi setje geventileerde schijven en 4-pots remklauwen aan over! (yesssssss,
i'm tha man! :o)
Nadat het blokje een maand of 4 had liggen
verstoffen in een hoekje, kreeg ik de gelegenheid om
bij een garage bedrijf het blokje om te gooien. In eerste instantie zou ik
alleen het torretje vervangen
en wat kleine plekjes bijwerken. Maar ik viel letterlijk en figuurlijk van het ene
gat in het andere gat!!
Bij het ombouwen stootte ik tegen het bumper en spontaan nam deze plaats
op de vloer. De hele
bumperstrip totaal weggerot. Na wat krabben met de beitel schoten
letterlijk de tranen in mijn ogen.
De carrosserie was in wel hele slechte staat, slechter als ik zelf
verwacht had! :o(
Beide schermen, beide a-panelen, front, paravan, schutbord, bodem bij de
voeten, binnenschermen
onder en bij de beluchtings gaten, bevestiging stoelbalk aan de
binnendorpels, buiten dorpels, kofferbak
bodem was totaal weggerot, bumperstrip achter, rond het tankgat, gat onder
de dakrand bij bijrijder,
boven het voorraam, bestuurdersdeur onder weg, bijrijders deur onder... te
veel! :'o(
De eigenaar van het garagebedrijf (ook een
kennis) kwam met het voorstel dat ik geen half werk moest
gaan leveren en het beter goed kon doen als half-half. "Zonde van je tijd
en je krijgt er spijt van!".
Hij bood mij de mogelijkheid om mijn mini helemaal klaar te maken in zijn
garage. Daar heb ik dan ook
dankbaar gebruik van gemaakt! :o)
Tot zover mijn verhaal... in de tijd dat ik verder
vorder zal er wel het een en ander aan uitleg bij komen.
Dus ik zou zeggen, bekijk de foto's en geniet!
M.vr.gr.,
Remon
(oja... het is een 'zij' ! :o)
Dit project word mede mogelijk gemaakt door
Garage Diesveld
en Autoschadebedrijf Jan
Theunissen
en hun geduld met mij... ;o)
|
